– انتخاب کالا برای واردات:
شرکتها برای انتخاب کالا مطالعات داخلی و خارجی گسترده ای انجام میدهند و کالای مورد نظر خود برای واردات را بر اساس عوامل متعدد انتخاب می نمایند. خیلی اوقات افراد تازه کار دغدغه انتخاب و ورود به یک بازار جدید را دارند. انتخاب یک کالا به معنای ورود به یک صنعت بوده و پیچیدگی های زیادی دارد. معمولا افراد و شرکتها شاخصهای متعددی را برای انتخاب کالا مورد مطالعه و بررسی قرار می دهند که به چند دسته عامل اصلی طبقه بندی می شوند. این عوامل اصلی که هر کدام چندین زیر مجموعه دارند عبارتند از:

-عوامل مربوط به شرکت خریدار (قدرت خرید، قدرت مالی و…)

-عوامل مرتبط با محیط رقابت جذابیت بازار، موانع ورود به بازار)

-عوامل مرتبط با قوانین و مقررات (مجوزهای مورد نیاز، قوانین مربوطه و…)

-عوامل موثر در انتخاب تامین کننده (شهرت و موقعیت تامین کننده، توانایی تولید،…). در انتهای این بخش باید اشاره نمود

نکته: به دوستان تازه کار و علاقمند به واردات کالا توصیه می شود قبل از هر اقدامی به توان فروش خود فکر کنند و متناسب با آن برنامه ریزی نمایند. یک تاجر تازه کار در ابتدا باید به این موضوع فکر کند که ارتباطات و توان فروش چه کالایی را دارد یا می تواند داشته باشد. شناخت کانالهای توزیع و افراد کلیدی در بازار اهمیت بالایی دارد و یکی از مهمترین مزایای رقابتی هر شخصی در واردات کالا می باشد. بهترین راهکار برای شروع بررسی شماره تلفنهای موجود در گوشی تلفن همراه یا بررسی کیف کارتهای ویزیت تان است. 

– مکاتبه و مذاکره برای واردات کالا:
وارد کننده کالا یا خریدار معمولا بعد از انتخاب کالا شروع به گردآوری اطلاعات از مراجع مختلف و منبع یابی می نماید. از سوی دیگر صادر کننده کالا یا فروشنده نیز در تلاشهای خود برای بازاریابی و فروش محصول سعی می نماید به مشتریان بین المللی دست یابد. مهمترین ابزارهای بازاریابی و برقراری ارتباط بین خریدار و فروشنده بین المللی مکاتبه و مذاکره بازرگانی می باشند. این دو ابزار بر خلاف دیدگاه های ساده انگارانه ای که گاهی اوقات با آن مواجه می شویم، از روشهای کاملا تخصصی و حرفه ای برخوردار هستند و بهتر است توسط متخصصین مجرب انجام شوند.
 
مکاتبه و مذاکره  برای واردات کالا در واقع یک نوع برقراری ارتباط است. در ارتباطات یک فرستنده پیام ذهنی خود را کدگذاری نموده (با سه کد کلمات، لحن صدا و زبان بدن) و برای طرف مقابل (گیرنده) ارسال و وی پیام را کدگشایی نموده و ادراک اتفاق می افتد. برای موفقیت در مکاتبات و مذاکرات بین المللی، شخص باید ضمن تسلط بر زبان عمومی، از دانش و تخصص کافی در زبان تخصصی و امور و مفاهیم عملیاتی تجارت بین الملل نیز برخوردار باشد. 

– نحوه اعتبار سنجی فروشنده کالا در بازرگانی بین الملل:

در صورت تازه کار بودن یا عدم شناخت فروشنده حتما قبل از واریز پول از روش های زیر اقدام به اعتبار سنجی فروشنده نمایید:

الف: اعتبار سنجی فروشنده قبل از ارسال وجه که راهکارهای بسیار متعدد دارد:
١. جستجوی اینترنتی
2. درخواست پروفایل کسب و کار از فروشنده 

3. استفاده از منابع اطلاعاتی و کمک رایزن های بازرگانی در کشورهای مختلف (اطلاعات رایزن های بازرگانی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای مختلف را می توانید از سایت  www.tpo.ir دریافت کنید.)

۴- استفاده از خدمات سفارتخانه ها و مراکز اطلاعاتی کشورهای مختلف در ایران.
5- استفاده از سایت های اطلاعاتی دولتی کشورهای فروشنده از جمله سایت سازمان توسعه تجارت کشورها با جستجوی عبارت زیر در موتورهای جستجوگرtrade promotion center of …  با ذکر نام کشور هدف
۶- استفاده از شرکتهای کارگو ایرانی مستقر در کشور مبدا حمل
۷- بازدید فنی
ب: تدوین قرارداد حرفه ای
ج: تقاضای اسناد مناسب و تایید شده از فروشنده
د: درخواست ضمانتنامه بانکی پیش پرداخت
ه: بازرسی کالا

– استعلام قیمت کالا و در خواست مشخصات فنی و کاربردی کالا

– دریافت Sample یا نمونه کالا

– جمع بندی و تصمیم گیری نهایی برای خرید کالا

– صدور پیش فاکتور proforma invoice
بعد از مکاتبه و مذاکره بین خریدار و فروشنده و نهایی شدن شرایط معامله، فروشنده اقدام به صدور پیش فاکتور می نماید. پیش فاکتور اولین سندی است که در معامله بین المللی صادر می شود و در بر گیرنده شرایط معامله است. این سند در مراحل بعد از جمله اخذ مجوز ثبت سفارش، گشایش اعتبار اسنادی و ترخیص کالا مورد استفاده قرار می گیرد.
در زمان نهایی شدن این سند، وارد کننده کالا باید کل فرایند واردات را تحلیل نموده و بعد از آنالیز مالی، زمانی و مجوزهای مورد نیاز برای گامهای بعد برنامه ریزی نماید. 

– تعیین تعرفه کالا یا کد HS و اخذ اطلاعات در باب قوانین گمرکی و ترخیص آن کالا

– پیش بینی هزینه های ترخیص کالا از گمرک کشور و تعیین قیمت تمام شده کالا در محل خریدار

– اخذ مجوزهای واردات کالا
بعد از صدور پیش فاکتور از سوی فروشنده و ارسال آن برای خریدار، طبق ماده ۸ قانون صادرات و واردات کشور، خریدار باید جهت اخذ مجوز ورود و یا مجوز ثبت سفارش اقدام نماید. مجوز ثبت سفارش در واقع مجوز وزارت صنعت، معدن و تجارت برای ورود کالا است که جهت ادامه فرایند لازم و ضروری است. گاهی اوقات واردکنندگان در انتهای فرایند یعنی بعد از حمل و قبل از ترخیص کالا اقدام به اخذ مجوز ورود می کنند. بهتر است مجوز ثبت سفارش بعد از صدور پیش فاکتور و قبل از پرداخت وجه معامله اخذ گردد، زیرا ممکن است شرایط ورود کالا در طول زمان تغییر کند یا اینکه از ابتدا آن کالا ممنوع بوده و بازرگان از این امر مطلع نبوده باشد. 
بعد از صدور پیش فاکتور بهتر است شرایط ورود کالا و مجوزهای لازم مورد بررسی و مطالعه قرار گیرند تا با شرایط پیش بینی نشده ای مواجه نشویم. هر کالایی شرایط خاص خود را دارد و هر سازمان با در نظر گرفتن موارد منحصر به فردی مجوز ورود یا صدور صادر می کند. گمرک در آخرین گام بررسی می کند که کالای مورد بحث مشمول اخذ کدام مجوزها می باشد و صاحب کالا موظف است قبل از ترخیص آن مجوزها را اخذ و به گمرک ارائه نماید. 
 
نکته: مناسبترین مرجع برای تعیین اینکه کالا مجاز، مشروط یا ممنوع است، دفتر واردات گمرک ایران است. با مراجعه حضوری به دفتر واردات یا پرسش از گمرکات اجرایی می توانید وضعیت کالاهای خود را تعیین کنید. همچنین استفاده از خدمات مشاوره ای حق العمل کاران گمرکی در این موضوع نیز مفید است. شرایط ورود و صدور کالاها و مجوزهای مورد نیاز برای اغلب کالاها در مندرجات ذیل یادداشت هر فصل سیستم هماهنگ شده (HS) آورده شده است.

– ثبت سفارش کالا در سامانه جامع تجارت و تامین ارز برای واردات کالا

توصیه می شود حتما بعد از توافقات اولیه، تصمیم گیری نهایی و اخذ مجوزها اقدام به ثبت سفارش صورت گیرد. زیرا گاها بعلت تغییر قوانین داخلی بازرگانی کشور حتی با پرداخت مبلغ بیعانه کالا به فروشنده، وارد کننده قادر به ورود کالا به کشور نخواهد بود.

– توافق و انتخاب روش پرداخت بین المللی برای واردات
بعد از اخذ مجوزهای ورود و یا صدور کالا توسط تاجر، نوبت به انتقال پول و کالا می رسد. در حقیقت در هر معامله بین المللی ۴ مورد بین فروشنده و خریدار منتقل می شود. در ابتدا بین طرفین اطلاعات منتقل می شود. خریدار نیاز خود را تعریف نموده و فروشنده نیز شرایط و موارد مورد نظر خود را روشن می کند. بعد از انتقال اطلاعات ۳ مورد دیگر شامل کالا، اسناد حمل و پول جابجا می شود.
بدیهی است که ابتدا اطلاعات انتقال می یابد، اما اینکه بعد از اطلاعات، کالا یا پول جابجا شود بستگی به روش پرداخت انتخابی طرفین دارد. طرفین ۴ روش اصلی برای انتقال پول در دسترس دارند که عبارتند از

1-پیش پرداخت

2-تجارت بر مبنای حساب باز

3-برات

4-اعتبار اسنادی.

– بازرسی کالا قبل از حمل

 – توافق و انتخاب بیمه و روش حمل و نقل کالا

– امور گمرکی و ترخیص کالا